Dinler tarihinin seyri içerisinde var olagelmiş bütün dinlerin, nitelik ve nicelik açısından farklılıklarına karşın, bir "tanrı" anlayışının olduğu görülmektedir. Çünkü dinlerin esası inanmaya dayanır ve inanç esaslarının başında da bir tanrı ya da ilaha iman gelir.Bütün dinlerde tanrı veya tanrılar odak düşünce haline gelmiş, gizem dolu, soyut yapıları insanların ilgisini çekmiştir. İlkel toplumlarda ve çok tanrılı dinlerin yer ettiği kültürlerde; inanılan, korkulan, ibadet edilen tanrı veya tanrıları tanımak ve tanıtmak amacına yönelik bir takım çabalar ortaya konmuştur. Vahye dayalı üç ilahî dinde ise Tanrı, kendini peygamberler aracılığıyla gönderdiği kutsal kitaplarda tanıtmış, bu yolla insanların, Tanrı’ya kendince ve vahiy disiplinlerinden uzak kimlikler yükleme girişimlerine engel olunmuştur.Bu çalışmada İslamiyet öncesi ortaya çıkan, Yahudilik ve Hıristiyanlık kültüründeki, Tanrı isim ve sıfatlarına dair özetlerle, bu dinlerin Tanrı kavramı ve Tanrı imajlarıyla ilgili bilgilerinin yanı sıra, her iki medeniyetin beslendiği temellere ilişkin değerlendirmelere de yer verilmiştir. Kitabın bu yönüyle; her iki dinin fonksiyonlarının, köken ve evrimlerinin incelenmesi bakımından, bu dinlerin antropolojilerine ait önemli bir örnek olacağına inanıyoruz.
