Keşke’lere Takılmayın

Keşke; mağlubiyetin takısı, pişmanlıkların ifadesi...
Keşke; kaçırılmış fırsatların, bastırılmış duyguların hazin öyküsü...
Keşke; harcanmış hayatların, boşa geçmiş ya da hakkıyla yaşanamamış yılların gecikmiş itirafı...
Keşke; çarpılıp çıkılmış bir kapının, yazılıp yollanmamış bir mektubun pişmanlığı...
Keşke; göz yumulmuş bir haksızlığın, vakit varken öpülmemiş bir elin, dilin ucuna gelip de söylenmemiş bir sözün nedameti...
Keşke; yolunu gözlemeseydim, öyle demeseydim, terk edip gitmeseydim, en güzel yıllarımı vermeseydim, şimdiki aklım olsaydı, dövünmesi...
*Keşke!* demekle yaptığımız hatalar düzelir mi? Solan umutlarımız, tekrar yeşerir mi?
Geçmişe dönük *keşke*lerle yaşamaktansa, geleceğe dönük *belki*lerle yaşamaya ne dersiniz?
*Keşke*lere Takılmayın!
Çünkü Hayatın Rövanşı Yok!