Kendini Ölçme, Sev: Özsaygı Özsevgi

Özsevgi Bir Varış Noktası Değil, 
Bir Farkındalık Yolculuğudur 
“Kendini sevmek” kolay bir cümle ama zor bir eylem. Her gün sosyal medyada, konuşmalarda, aforizmalarda aynı cümleyi duyuyoruz: “Kendini sev.” Peki ama nasıl? Kendini sevmek, gerçekten aynaya bakıp “Ben harikayım!” demek midir? Yoksa kırılgan yanlarımızı, hatalarımızı, korkularımızı da görmeyi mi gerektirir? 
İspanyol terapist ve yazar Vikrant A. Sentis, Kendini Ölçme, Sev: Özsaygı Özsevgi kitabında bu soruların derinliklerine iniyor. Yalnızca pozitif düşünme çağrılarıyla değil, psikoloji, felsefe ve spiritüel farkındalıkla örülmüş bir içsel yolculuk sunuyor. Sentis’in yaklaşımı, özsaygıyı “yüksek benlik algısı” değil, “kendine şefkat gösterebilme kapasitesi” olarak tanımlıyor. 
 
Özsaygının sonu değil, özsevginin başlangıcı 
Yazar, modern dünyanın “kendini sev” mesajlarını samimi ama eksik buluyor. Çünkü bu çağrılar çoğu zaman performansa dönüşüyor: Daha üretken ol, daha iyi görün, daha pozitif ol. Sentis ise okuru, tüm bunların ötesinde bir yere —“kendini ölçmeyi bırakıp, kendine sevgiyle bakma” noktasına— davet ediyor. Bu kitap, özsaygının sonunu ilan ederken aslında bir başlangıç öneriyor: Kendini değiştirmeye değil, kendini tanımaya niyet eden bir yaşam biçimi. 
 
Kitap boyunca şu sorularla yüzleşiyoruz: 
•    Özsaygımızı neden sürekli bir kıyasla ölçüyoruz? 
•    Başarı, beden, ilişkiler ya da onay üzerinden tanımlanan bir benlik ne kadar gerçek? 
•    Kendini affetmek, gerçekten sevmeye giden ilk adım olabilir mi? 
 
Kendini sevmeyi öğrenmek, kendini tanımaktan geçer 
“Kendini Ölçme, Sev: Özsaygı Özsevgi”, modern insanın bitmeyen özdeğer arayışına bir cevap sunuyor. Kendini başkalarının beğenisine göre ölçen, onayla büyüyen, mükemmel olmaya çalışan herkes için bir aynaya dönüşüyor. Ve o aynada görülen, “yetersizlik” değil, insan olmanın doğallığı. 
 
Okuyucu için bir davet 
Bu kitap, özsaygı söylemlerinin yüzeyinde kalmayan, terapi dilini sadeleştirerek sunan bir farkındalık metni. Kendini geliştirmeye değil, kendini kabule çağırıyor. Sentis’in yazdıkları, okura “Kendini sevmek bir hedef değil, bir süreçtir” demeyi hatırlatıyor.