Vav-ül Elif

Lisan-ı beşerde yoktur şu hasrete bir terim
Hak’tan gayrı ömrümde eğilmem… Eğilmedim!
Ne canavarlar gördüm, ne yiğitler devirdim
Biçareyim önünde
Bir gülüşüne can vermeye geldim...

Ne ozanlar susturdum, kaç aşıkla söyleştim
Arz-ı endamını tek tek dizelere işledim
Sevda külliyatımı ismine ithaf ettim
Şaire dilber gerek
Ben sana en güzel şiirimi yazmaya geldim

Dostun dergâhında sadık bir mürit idim
Sabrın sonunu selametlerde bildim
İsmini Mevla’dan zikir ile diledim
Yaradan’dan bildim şanını
Elif’ime vav olmaya geldim