Vatan Yahut Silistre

Namik Kemal’in Vatan yahut Silistre isimli oyunu Türk edebiyat tarihinde romantik tiyatro türünün ilk örneklerinden biridir. Edebiyata sosyal fayda açisindan bakan Namik Kemal, kalemini de bu dogrultuda kullanir. Basta siir olmak üzere edebiyatin pek çok türünde eser veren yazarimiz tiyatro türünü amacina ulasmada kullanacagi vasitalarin basinda görür. “Eglencelerin en edebîsi binaenaleyh en faydalisi” olarak tanimladigi tiyatroyu fikirlerin islendigi önemli bir tür olarak niteler. Tiyatronun kitleleri egitme gücünü fark eden Namik Kemal, tezli tiyatro denilebilinecek bir anlayisla oyunlarini kaleme alir. Vatan yahut Silistre bu eserlerinden ilki ayni zamanda en taninmis olanidir. Kurgan Edebiyat Yayinlari Türk Klasikleri Dizisi’nde yer alan bu degerli tiyatro eserinde, bugünkü Türk okuyucularinin anlayabilmesi ve degerinin daha çok fark edilebilmesi için üsluba dokunulmadan bazi kelime ve ibarelerde sadelestirilmeye gidilmistir. Bunlardan bazilari söyledir: “fasil” yerine “perde”, “meclis” yerine “sahne”, “zabit” yerine “subay”, “kaymakam” yerine “yarbay” vb. Namik Kemal’in bazi cümleleri düzensiz, anlamsiz ve yetersiz sayilabilir. O nedenle anlam birligini saglamak amaciyla çok kisa eklemeler yapilmistir. Noktalama isaretlerinin de sikça kullanildigi eserde, bazi özgün degisikliklere gidilmistir. Ayrica, bazi kelimelerin anlamlari günümüz okuyucusunca bilinmeyebilir düsüncesiyle bu tür ifadelerin anlam ve açiklamalari dipnotta verilmistir.