Uluslararası Ticarette Türkiye’nin Rekabetçiliği

Du¨nya`daki sınırlı kaynaklar u¨zerinden elde edilmesi mu¨mku¨n olan refah, u¨lkelerin ekonomik faaliyetlerinin tarihten gu¨nu¨mu¨ze bir rekabetçilik alanı olmasına neden olmuştur. Rekabetçilikle beraber kaynakların daha etkin bir şekilde kullanılması bir mecburiyet hâlini almış, bu durum teknolojik gelişimin itici gu¨cu¨ ve yenilikçiliğin temel motivasyonu hâline gelmiştir. Bu su¨reçte kendi ekonomik koşullarını doğru analiz edip buna göre makro stratejiler geliştirebilen u¨lkeler uluslararası rekabette öne çıkarken, bunu başaramayan u¨lkeler kaynak zengini olsalar dahi rekabette geri kalmışlardır.
Stratejik coğrafi konumu, gu¨çlu¨ u¨retim altyapısı, genç ve dinamik iş gu¨cu¨ du¨şu¨nu¨ldu¨ğu¨nde, Tu¨rkiye`nin potansiyelinin altında bir ekonomik rekabetçilik sergilediği göru¨lmektedir. Bu durum yıllar içerisinde u¨lkemizin takip ettiği iktisadi politikaların verimsizliğinden kaynaklı ortaya çıkan; cari açık, du¨şu¨k katma değerli u¨retim, enerjide dışa bağımlılık gibi kavramlarla açıklanmaya çalışılmaktadır. Ekonomimizde kronikleşmiş problemlere dönu¨şen bu kavramların çözu¨mu¨ne ve rekabetçiliğin arttırılmasına yönelik çok sayıda eser ve çalışma ortaya konumuş ve çözu¨m yolları aranmıştır. Kanaatimizce u¨lkemizin uluslararası rekabetçiliğinin arttırılması ise ancak faal hâlde bulunan milyonlarca KOBİ`nin rekabetçiliğinin arttırılmasıyla mu¨mku¨n olacaktır.
Bu eser, uluslararası ticarette Türkiye`nin rekabetçiliğinin arttırılması ve KOBİ`lerin küresel rekabette kendilerine daha fazla yer bulmalarını teminen yapılması gerekenleri bilimsel bir çalışmayla ortaya koymaktadır.