Kalkınma düşüncesi, 1960’lı yıllarda Türkiye solunun tüm ilerleme anlayışını belirleyen bir vizyon olarak ortaya çıkmıştır. Ne var ki sola ilişkin pek çok şey gibi, on yıl içinde bu konuda da manzara bütünüyle değişecektir. Kalkınmacı vizyon, 1974 sonrasında solun geniş kesimleri için artık fazla bir anlam ifade etmeyecektir. Bu süreç dikkate alındıığında, 1960’ların sol kalkınmacılığını anlama çabası, şu bir dizi soruyu gündeme getirmekte: Türkiye solu, İkinci Dünya Savaşı öncesindeki "eylem programları"ndan, kalkınmacı "kuruluş" ve "inşa" programlarına nasıl geçmiştir? Sol için 1960’lar kalkınmacılığının uluslararası ve yerel tarihsel kaynakları nelerdir? Sol kalkınmacılık sadece ‘‘Kemalist kalkınmacılık’’la açıklanabilir mi? 1960’lar solunun bu alandaki birikiminden 1970’lere neler aktarılmıştır? Bu çalışma, bu ve benzeri sorulara, 1920’lerin TKP programından, TİP’in 1978 Demokratikleşme İçin Plan’ına kadar uzanan bir süreci ele alarak cevap getirmeye çalışmakta.
