Tekirdağ Kentleşmesi ve Kimliği

Evliya Çelebi’nin Seyahanatnamesi’nde “süslü cihan, bağ-ı irem cenneti” şeklinde tanımladığı Tekirdağ, tarihi boyunca farklı inanç ve kimliklere mensup Müslümanlar, Rumlar, Yahudiler, Ermeniler, Gacallar, Pomaklar, Romanlar gibi çeşitli toplulukları barındıran, mimarisi ve konumu itibariyle güzel bir liman kent olarak tarif edilmiştir. Kentin bugün de yaşatılan özgün kültürünün ve kimliğinin oluşmasında elbette tüm bu grupların küçük veya büyük katkısı olmuştur. Köfte, helva, Hayrabolu tatlısı ve elbette rakının somut öğeleri teşkil ettiği Tekirdağ kimliği, aynı zamanda yaşam tarzı, denizle olan bağ, dil gibi sosyal ve kültürel etmenlerce de tarihsellik içinde şekillenmiştir. Öte yandan, Tekirdağ kimliği aktüel anlamda yaşanan hızlı kentleşmeden de etkilenmektedir. Bu bağlamda, Türkiye’deki diğer kentlerde olduğu gibi, Tekirdağ’ın da son yirmi yılda tecrübe ettiği hızlı kentleşmenin sosyolojik açıdan incelenmesi ihtiyacı biz sosyoloji emektarlarına kendini dayatmıştır. Bu çalışma, işte bu ihtiyacı karşılamak üzere farklı tarihlerde gerçekleşmiş saha çalışmalarına dayalı analizleri barındırmaktadır. Araştırma Tekirdağ kentini tarihsellik içinde ele alırken, son dönem kentleşme sürecini, kent algısını, kimliğini, kamusal alan kullanımı ve hinterlandı gibi konuları incelemektedir.