Kasedi Başa Sardır

Kasedi Başa Sardır Kısa Özet

İçimizde geçmişe bir özlem var.

Kiminle sohbet etsem mutlaka :

Eskiden öyle miydi ?

*Ahh nerede o eski günler* diye bitiriyor sözünü.

Zaman ne çabuk geçiyor değil mi? Hatırımızda kalan güzel anılarla yaşamak hepimizi bir nebze de olsun mutlu ediyor. Anılarımızı başa sardırıyoruz ve dalıp gidiyoruz o eski günlere. Sıcacık aile ilişkileri, sobanın kızıl-mavi alevi, sevgiyle yoğrulan dostluklar, aşkın o masum-temiz halleri, samimi ve kalıcı komşuluklar... Bir bir kaybolurken bazı değerlerimiz, sizleri geçmişe dönük bir yolculuğa çıkarıyorum bu kitabımda. *Biz eskiden* derken neler kastediliyor onlardan bahsediyorum ve o yıllarda ki yaşam tarzını kendi anılarımla da harmanlayıp sunuyorum sizlere. 80’li 90’lı yıllara rastlayanlar yazdıklarımı okurken, kimi zaman gözleri dolarak kimi zaman da buruk gülüşler sergileyerek o eski günlerini hatırlayacaklar. Onlar bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçirirken anılarını, siz gençler de belki şu an ki yaşantılarınıza bakıp halinize şükredecek ve biraz da trajikomik bulacaksınız.

Ben *Kasedi başa sardır*ıyorum ve diyorum ki;

Bir kapı aralığından bakıp gelsem çocukluğuma

Tanır mı beni gözlerimden?

Derler ya; kaybolursanız çocukların gözlerine bakın

Ama benim çocukluğum kayboldu

İçinde masum bakışlarım ve hayallerim de vardı

Ne ben onlara ulaşabilirim

Ne onlar beni tanırlar hangi kapıdan baksam

Şimdi hükümsüzler