Tükendi
Gelince Haber Ver*Kaf* harfi, görünen varlık veya varoluşla ilgili bir remiz/semboldür. Görünün bu varlık hem gayba hem de şehâdete işâret ettiğine ve bu gerçekliği en mükemmel bir şekilde benliğinde toplayan tek varlık insan olduğuna göre, *Kaf* harfinin sırrı da *insan-ı kamil* ile örtüşmektedir.
Ruh’un hakîkatine erişebilmek önce Kaf/beden/nefs dağımızı aşmakla, kısaca var zannettiğimiz *âriyet* varlığımızı ortadan kaldırmakla mümkündür. Tevhid ilmi açısından bakıldığında da Kaf dağını aşmak; *salikin/talibin ef‘alinin, sıfatının ve zatının Hakk’ın olduğunu* bir insan-ı kamil ile zevk etmesi anlamına gelmektedir. *Kaf Dağı* aynı zamanda uzaklığın ve zorluğun da bir karşılığı olarak kullanılmıştır. Aslında dünyayı çevreliyor denen bu dağ, bizi çevreleyen, bizim bedenimizi/varlığımızı/nefsimizi oluşturan bir dağdır. Bu dağda yaşadığı düşünülen *Zümrüdüanka* ise Allah’ın bize emanet ettiği/üflediği *Ruh*a işarettir.
Anlaşılıyor ki; *Kaf*ı tanımak varlığı/varoluşu anlamaktır. *Kaf*ı tanımak, *Zümrüdüanka*yı aramaktır. *Zümrüdüanka*yı bulmak ise *Kaf/Benlik Dağı*nı aşma iradesi/cehdi gösteren insanların, kendi küllerinden yeniden doğarak Hakk ile *özde bir* oluşlarını idrak etmeleridir. Kısaca, dünya *beş* nokta üzerine kurulmuştur. Bunlardan üçü *şın*ın üç noktası, diğeri ise *Kaf*ın iki noktasıdır. Çünkü *Aşk* ancak bu iki harfle yazılır.
