Hegel’in uluslararası ilişkiler kuramı onun felsefesinin ayrılmaz bir parçası olmasına rağmen gerektiği kadar incelenmememiştir. Hegel Uluslararası ilişkilerle ilgili olarak çok tartışmalı tezler ileri sürer. Her şeyden önce devleti neredeyse tanrısal ve ahlakı bir kurum olarak görür. Devletler arasında anlaşmazlık olduğunda, bu anlaşmazlığın gerekirse savaşla çözülebileceğini söyler. Savaşın halkların etik yapısını koruduğunu belirtir. Bu görüşler, savaşı kolektif mantıksızlığın bir sonucu olarak gören bizlere çok yadırgayıcı gelebilir. Fakat Hegel aslında çok daha önemli bir gerçeğe parmak basmaktadır. Burjuva toplumunun bencil insanının kendisinden başka şeyler düşünmesini sağlayacak bir çözüm aramaktadır. İşte savaş, dünyevi şeylerin ötesinde, insanın kendisini daha ahlaki amaçlar için feda etmesini sağlayan bir olgudur; bu, etik arayışın bir simgesidir. Bizleri bencil çıkarlarımızın ötesinde daha ahlaki amaçlara yöneltir. Dünya tininin tarihi, insanın bu etik mükemmelliğe ulaşmasının mücadelesidir ki bu gerçek özgürlüktür.
