Diriliş

Yüz binlerce insan, hiçbir şey yeşermesin diye her yere taş döşüyor, minicik bir ot parçasını bile yakıyor, gökyüzünü kömür ve gaz dumanlanyla dolduruyordu. Tüm canlılar ve kuşlar uzaklaştırarak oluşturduklan yeryüzünün bu minik köşesini güçleri yettiğince çirkinleştirmeye çalışmışlardı ama her şeye rağmen bahar, bu kentte bile yine bahardı. Güneş sımsıcak ışıklanyla gökte parlamakta, insanıann gözlerinden kaçan otlar cana gelmekte, yalnızca bulvarlarda uzanan çim şeritlerinde değil, kaldırım taşlarının arasında da otlar boy vermekteydi. Huş ağaçlan ve kavaklar, hoş kokulu yapraklarını açmaktaydı; kestane ağaçlarının şiş tomurcukları patlıyor, mini mini kargalar, serçeler ve güvercinler neşe içinde cıvıldayarak yuvalarını yapıyorlardı...