Çağdaş Sanat ve Yeniden Üretim

Akademik sanat eğitiminin önemli bir aşaması da Eski Ustalar’ın resimlerinin kopyalarını yaparak teknik beceriyi artırmaktır. Sanatçılar, başka sanatçıların yapıtlarından ilham alırlar, zaman zaman kendi yapıtlarında onlara gönderme yapan imgeler kullanırlar, pek çok bakımdan birbirlerine öykünebilirler. Kimi sanatçılar, başkalarının yapıtlarını bire bir kopyalayarak üretim yapmayı kişisel üslubu olarak benimserken kimileri bunu çeşitli kaygılarla gizlice yapar ki ona sahtecilik denir. Peki, ilhamın, öykünmenin, alıntı yapmanın, taklit etmenin ve sahteciliğin sınırı nedir?

Akademisyen Figen Girgin’in kaleme aldığı Çağdaş Sanat ve Yeniden Üretim: Alıntı, Öykünme, Kolaj, Taklit, söz konusu sınırları sanatta tarihsel geçmişiyle birlikte ele alıyor. Çağdaş sanatta sıklıkla karşılaşılan *bir yapıtın yeniden üretimi*nin çeşitli uygulamalarını çarpıcı örneklerle açıklarken okurun karşılaştırmalı bir görsel okuma yapmasını da sağlıyor. Konuyu temalar üzerinden kategorilere ayıran Girgin, sanat formu olarak yeniden üretimin çağdaş sanattaki yerini sorguluyor.