Biri Hiçbiri Binlercesi

Pirandello, en son yapıtlarından biri olan Biri Hiçbiri Binlercesi`nde yapıtlarının çoğunda egemen olan temayı işliyor: İnsanın kimliği sorunu. Her zamanki Pirandello mizahıyla, kendi yaşam deneyimlerinden de yararlanarak insan varlığının psikolojik derinliklerine iniyor. İnsana tek açıdan değil 360 derecelik bir olasılıklar toplamıyla bakıyor. Sonuç: İnsan hem kendine hem de başkalarına göre tekil değil çoğuldur; Bana ne kadar bakan bir çift göz varsa o kadar `ben` varım. Vitangelo Moscarda, kendi halinde yaşayıp giden biridir. Günlerden bir gün karısının ona burnunun bir kusurundan söz etmesiyle başlar dramı. Moscarda, kendisinin o güne kadar gördüğü ve sandığı gibi olmadığını, başkalarının gözünden yansıtılmış çoğul ve uçucu bir gerçekliği kişileştirdiğini anlar. Hiçe indirgenmiş olarak duyumsar kendini. Prandello, çözümleyici bir teknikle, Moscarda`nın kolay incinir, savunmasız kişiliğinde, sorunun derinliklerine inmeyi başarıyor, yapıtlarının en yoğun, en insan kişisini yaratıyor.
(Arka Kapak)