Andromakhe Ciltli

Euripides (MÖ y.484-406): Atina’nın yetiştirdiği üç büyük tragedya şairi arasında en fazla eseri günümüze ulaşan sanatçı olarak özel bir yeri vardır. Bu özelliği şenliklerde Aiskhylos ve Sophokles kadar birincilik ödülü kazanmamış olsa da halk arasında daha çok beğenilen bir şair olmasına bağlanır. Euripides’in oyun kahramanları insana özgü zayıflık ve kusurları taşırlar, yaşadıkları tragedyalar da bu kusurları ile vazgeçemedikleri tutkularından kaynaklanır. Euripides çağdaş tiyatroya en yakın eserler veren klasik ozan veya modern ozanların ilki sayılabilir. Büyük bir ihtimalle Peloponnesos Savaşı’nın başlarında, MÖ 427-425 yıllarında yazılan Andromakhe tragedyası iki farklı efsaneden, Akhilleus’un oğlu Neoptolemos ile Hermione miti ve Andromakhe mitinden esinlenmiştir. Euripides iki miti özgürce birleştirerek bazı yeni ayrıntılar eklemiş, Atina’nın ahlak anlayışını yüceltirken Sparta’nın acımasızlığını yermiş ve birçok eserinde dile getirdiği savaş karşıtlığını bu eserde bir kez daha sergilemiştir.