"Ben gıkımı çıkaramıyordum. Kara sularda bozguna uğramış bir gemi gibi yelkenlerimi devirmiş, yitirmekte olduğum aklımı onarmak için sığınacak bir liman aranıyorum. “Belki de haklı olan onlar.” diyorum kendime. Ölüm uykusuna yatan, şuuru körelen, aptal olan bendim. Ne yani, onca insan, gazete, annem babam yalan mı söylüyorlardı? Seçilmiş en şanlı, en şerefli, en kudretli ecdattan geldiğimiz, soy sopumuzun tüm soylardan daha alicenap olduğu, çepeçevre düşmanlarla kuşatıldığımız içimizdeki beni, hainlerin uykularımızı kaçırıp rüyalarımızı bir hıyar gibi pıncık pıncık etmek istediği yalan mıydı?! Yoksa siz bu söylediklerimizden şüphe mi edersiniz ey ölüm uykusuna yatıp bunu inkar eden gafiller!"
