Yaşamın Rosetta Taşı Yok

Keder

Kozmosun içinde yıldız tozuyum
Kelebeğin ömründen kısa ömrüm
Ulu dağ başında kara kuzuyum
İskender’in çözemediği düğüm.
Altmış beş yıl yolun neresi eder
Yıllar yılı koza gibi ördüğüm
Keder, keder, yine keder, hep keder
Düğün evinde cenaze gördüğüm.