Tünelin Ucundaki Aşıklar

Kasaba ve Öfke isimli öykü kitaplarından tanıdığımız A. Erkan Uzunalioğlu’dan bir ilk roman; Sezai Sarıoğlu’nun önsözü ile…

*A. Erkan Uzunalioğlu *Tünelin Ucundaki Âşıklar* romanında 1986 sonrası yükselişe geçen öğrenci direnişinin ayak seslerinin yankılandığı İstanbul sokaklarında dolaştırıyor bizi. 12 Eylül’ün yıkıcı şiddeti, yıkımı gizlemeye çalışan 1990’ların liberal neşesini vazetmektedir artık. Sedat, Lerzan, Gazi, Ali, Nazan, Eylem, Burak, Eftalya ve Aden… Lavanta kokulu sabahlar, apansız kayboluşlar...

Uzunalioğlu 1990’larda yirmili yaşlarını yaşayan ve anlatılara henüz konu olmaya başlamış 88 Kuşağı’nın romanını yazıyor. İlmek ilmek İstanbul dokunuyor, bir kentin ruhsal topografyası. Köprüaltı, dubalarıyla salınan Arzu Birahanesi, ıslak kaldırımlarıyla Cağaloğlu, kurşuni sisiyle Haliç, Kasımpaşa sokakları, Tarlabaşı Bulvarı, Galatasaray ve Pera… Uzayıp gidiyor Beatles ezgileri ve Vedat Sakman melodileriyle. Bir İstanbul *Tünelin Ucundaki Âşıklar* … 1950 kuşağının zengin kent öyküselliğini, 1990’ların kayıp zamanlarından günümüze uzanan gerilimli zenginliğe tahvil ediyor.

—Ali Şimşek*