Tükendi
Gelince Haber VerÖmür bir rüyadır, derler. Gerçekten de öyle. Yaşamımın bu son devresinde rüyamdan uyandım ve ömrümün zaman tünelinde bir daha gezinerek bu hatıratı yazdım. Bu kitapta, dünyaya gözümü açtığım Tunceli ilini ve köyümü anlattım. Köyümüzdeki akrabalık ilişkilerine gönderme yaptım. Köylülerimin, akrabalarımın, ortaöğretim-üniversite çağı arkadaş ve ağabeylerimin yaşamlarına özetle dokundum. Hayatımın çeşitli mevsimlerinde duyumsadıklarımı, yaptıklarımı ve başarılarımı vurguladım. Gençlik yıllarımdaki devletimizi ve ülkemizde süregelen değişimleri analiz ettim. Diyarbakır’daki ailemi, meslektaşlarımı, çeşitli üniversitelerde akademisyen olarak çalışan meslektaş öğrencilerimi ve çok yakın dostlarımı tanıtmaya çalıştım. Elli küsur yıl sonra ortaya çıkan sürpriz buluşmaları, Batman seyahatlerimi ve nostaljik Diyarbakır Merkez gezintilerimi anlattım. Duygusal yönlerimi şiirselleştirdim ve hayatımın içindeki bazı güzel anları da fotoğraflarla ifade ettim. Bir zamanlar bizimle beraber olup öbür âleme intikal edenlere ise rahmet diledim. Mesleki tercihimin iki yüzünü, akademik hayatın zorluklarını ve hayatımın özetini takdim ettim. Hak aşığı Yunus Emre’nin deyimiyle “Hayat bir penceredir, her gelen baktı geçti.” derler ya, benim hayat penceremden geçenler de bir evvelki anı kitabımda ve bu kitapta yazdıklarım sayılır. Anılarım okuyucularıma hatıram olsun.
