"Ey Ulu Tanrı, adaletli ve atıfetli Tanrı, sen ki kalplerimize acıma duygusunu sabahları kırlara şebnemleri yağdırır gibi sundun, sana hamdederim! Sen her şeye kadirsin! Şu fâni kulunu şehvet uçurumuna sürüklemek isteyen bu yalancı şehvet duygusundan kurtar ve bütün yaratıkları ancak senin varlığında sevebilme gücünü benden esirgeme, zira onların hepsi gelip geçerler, ebedî olan yalnız sensin. Eğer ben bu kadınla ilgileniyorsam, senin eserin olduğu içindir. Melekler bile onu koruyorlar. Ey benim Ulu Tanrı’m, bu kadın senin ağzından çıkan bir nefes değil mi? Onun artık bu kadar çok vatandaşla ve yabancıyla günah işlemesine son vermek lazım. Ona karşı kalbimde sonsuz bir acıma duygusu başladı. İşlediği suçlar korkunç ve ben bunları düşündükçe tüylerim ürperiyor. Ama suçları arttıkça, benim de ona karşı olan acıma duygum artıyor. Ona şeytanların ebediyen işkence yapacaklarını düşündükçe ağlıyorum."
