"Değişim ve süreklilik ya da devrim ve gelenek arasındaki gerilim kuşkusuz Rusya’nın yakın zamanlardaki bütün tarihine nüfuz etmiştir. Tarihin şeytani ironisi dönüm noktalarında hep kendini gösteregelmiştir. Koşullar zorlamış ve öğretilerine en umulmadık içerik ve anlamları vermiştir. Böylece insanlarla öğretileri, bazen tasarlanmış olduklarıyla taban tabana zıt amaçlara hizmet edibilmiştir...İkinci Dünya Savaşı sonlarında hâla tek ülkede sosyalizm bayrağı sallayan stalin kendisini yarım düzine yabancı ülkede ‘devrim taşırken’, devrimi süngülerin ucunda taşırken ve tankların paletlerinde ihraç ederken buldu. Tek ülkede sosyalizm çağı böylece son buldu."
