Strabon’un Coğrafyasında Bir Eşik Kent Silifke

“Coğrafya, yalnızca toprağın biçimini değil, insanların ve devletlerin kaderini de belirler.”
- Strabon
Antikçağın en saygın coğrafyacılarından Strabon, Geographika adlı eserinin 14. kitabında, Anadolu’nun güney kıyılarını ve özellikle Kilikya bölgesini canlı bir dille anlatır. Bu bölümün 1. kısmı, Toros Dağları ile Akdeniz’in kesiştiği, tarihin her döneminde ticari ve askerî açıdan değer taşıyan Silifke (Seleukeia ad Kalykadnos) çevresini merkezine alır. Strabon, burada kıyı şeridindeki korsan tehdidinden Roma’nın güvenlik politikalarına, Göksu Nehri’nin bereketinden sahil kentlerinin ekonomik dinamizmine kadar pek çok unsuru ayrıntılı biçimde gözler önüne serer.
Yalnızca dağlar, nehirler veya limanlar değil; orada yaşayan halkların gelenekleri, mitolojik öyküler ve siyasal çatışmalar da bu eserin kapsamındadır. Strabon, “coğrafya ile insan unsurunun ayrılmaz bir bütün oluşturduğunu” vurgulayarak Silifke ve çevresinin tarihini, kültürünü ve doğasını iç içe sunar. Böylece okur, Kilikya’nın dağ geçitlerinde dolaşırken aynı zamanda antik dünyanın siyasal çekişmelerine ve kültürel alışverişlerine de tanıklık eder.
Bu kitap, Silifke’nin (Seleukeia ad Kalykadnos) antik dönemde taşıdığı önemi yeniden keşfetmek isteyen herkesin başvurması gereken bir kaynaktır. Coğrafya, tarih, arkeoloji ve mitoloji meraklıları, Strabon’un satırlarında Kilikya’nın ve Silifke’nin kadim izlerini bulacak; Roma’dan günümüze kadar uzanan köklü bir mirasla karşı karşıya kalacaktır.