Son Yaprak

En iyi öğreticiymiş zaman
Ki bulanık bir su
Bıçak yarasından derin
Senden izi kalan
Acısı dinmeyecek
Suçlusu bilinse de
Tutanaklarda faili meçhul
Bu yalnızlık sızısının.
Düştüğünde son yaprak
Acıyan yanını

Sevdiğine, kucaklayabildiğine yaslar insan…

İsmail Donanmış

Biri vurur ötekini, tam da yüreğinin orta yerinden. Kimi de ıskalar, uçar gider kelimler. Kansız kanatır içten içe; düşletir, düşürür bir uçurumdan. Bazen de iyi gelir sevdaya yürüyenlere… Yılların olgunlaştırdığı duygular ile kalemini keskin bir silah yapar. Dolgun cümleler doruğa tırmanır onun sayfasında. Mısraları dokunur okuyanın yüreğine. Bir şairin en mahrem tenidir ya kâğıt, en derin dehlizi içtenlikle sözümdür dost yüreğine: Yarendir doğru yolda yürüyene. Kanatlanır aman dileyen herkese. Yeni eserinde yolun açık ve okuyucun bol olsun dilerim, kıymetli üstadım İsmail Donanmış, illa sevgiyle…
Mustafa Yılmaz

Akıcı ve rasyonel bir dille kaleme aldığı sevda şiirlerinin yanı sıra, duru bir Türkçeyle toplumsal konuları işlediği yazınlarında eleştirel, bireysel, psikolojik temalı şiirlerini keyif alarak okuduğum İsmail Donanmış şairimin yüreğine, kalemine sağlık.

Zafer Akarsu