Sina

Sina Kısa Özet

Karan alayla gülümseyerek kaşlarını kaldırdı. *Sen inat konusunda tez bile hazırlarsın.*

*Abartma!* dedi Sina yan gözle ona bakarak.

*Abartmıyorum. İnatçısın, sürekli burnunun dikine gidiyorsun, sadece kendi doğruna inanıp başkalarının doğrusunu kabul etmiyorsun.*

*Bak, şimdi tespitten ziyade suçlamaya dönüştü bu gözlemin.*

*Suçlama değil ki gerçeği dile getiriyorum.*

*Sadece içinde bulunduğum durumların matematiğini sorguluyorum. Matematiksel doğrular tektir öyle değil mi?* dedi, kendi içindeki durumu düşünürken. 

Karan Sina’nın kafasından geçenleri tahmin etmekte zorlanmadı ancak Sina’nın onun kafasından geçenleri bilmesi imkansızdı. O da tıpkı Sina’nın düşündüğü şeyi aklından geçirirken kızın başka bir şeyden söz ettiğini düşündüğüne emin olarak karşılık verdi.

*Ama insanlar söz konusu olunca matematiksel doğrular her zaman sapma gösterebilir. Sonuçta biz insanlar, duygularıyla hareket eden canlılarız çoğu zaman. Diğer türlü robottan farkımız kalmaz.*

*Benim robot olduğumu mu düşünüyorsun?* Sina’nın sesinde belli belirsiz bir alınmışlık vardı.

*Hayır. Aksine, sen robot olamayacak kadar fazlasıyla kendi duygularının içinde boğuşan birisin.*