Simidimde Susamdın Çayımda Şeker

Sandalyesine oturan kemancı, kemanına ufak bir akort yaptıktan sonra,  “Siz simidinizi c¸ayla yerken, ben de size mu¨saade ederseniz, kemanımla size es¸lik etmek istiyorum.” diyerek, yeni bir bir s¸arkıya bas¸ladı... Fakat bu bir s¸arkı degˆil, bir s¸iirdi... Zeki Mu¨ren’in yazdıgˆı bir s¸iirdi bu: S¸iire bas¸lamadan o¨nce, sesini biraz Zeki Mu¨ren’e benzeterek, akort edercesine bir iki cu¨mle so¨yledi:  “Simitle susam, birbirinden ayrılmayan iki s¸ey gibi geldi bana.Ve yıllar o¨nce, yepyeni bir duyguya kapılarak bu iki nesneyi birles¸im olarak du¨s¸u¨ndu¨m.  Aslında tabii, gaye yine as¸k...” ve arkasından esas s¸iire gec¸ti:  Simidimde susamdın  Yıldızları go¨kyu¨zu¨nde sever as¸ıklar  Ben hepsi du¨s¸su¨nler isterim tek tek Muradım seni dilemek  Agˆac¸lar hic¸ c¸ic¸eklenmesin Tu¨m aylar s¸ubat olsun Sen yagˆmuru severdin Bana ıslak bir gu¨nde neler verdin