Sayfiye

Sayfiye, vaatlerle, ümitlerle dolu bir kelime. Yıl boyu özlemi çekilen bir zaman: sayfiye hayatı. Ömür boyu uğruna didinilen hayal: sayfiyede bir yer. Osmanlı’dan günümüze, adım adım, Türkiye’de sayfiye kültürünün gelişmesinin tarihi... Edebiyatta sayfiyenin sıcaklığı ve serinliği...Türlü çeşitli sayfiye mekânları: Devletin sayfiyesi/Sayfiyedeki başkent: Yalova... Turizmin eski yıldızı Erdek, yeni yıldızı Belek... Yavaşlığın huzuru: Bozcaada... Diyarbakırlıların sayfiyesi: Hazar Gölü... Karadeniz sayfiyesi: Akçakoca... Sonra, kamu kurumlarının tatil kampları...Mekânlara ve yaz zamanına sinmiş sayfiye ruhu: Arzu- hayal kırıklığı; huzur-hicran; yavaşlık, tembellik, serbestlik-eğlenme stresi; aile evi rejimi-gençlik ateşi; ebedî çocukluk-erken ihtiyarlık...Tanıl Bora’nın derlemesinde Cihan Aktaş, Mehmet Ö. Alkan, Sema Aslan, Onur Baştürk, Aslı Biçen, Tuncay Birkan, Gaye Boralıoğlu, Özge Calafato Baykan, Onur Cankoçak, Behçet Çelik, Zeynep Dadak, Murat Daltaban, Feridun Düzağaç, Mahir Ünsal Eriş, Borga Kantürk, Merve Kayan, Kıvanç Koçak, Murat Meriç, Murat Metinsoy, Levent Şentürk, Emel Uzun ve Sedat Yurtdaş’ın katkıları yer alıyor.