Sanrıların Öyküsü

Kavminden sürgün yemiş bir yolcuyum;
Aklımın duvarlarına kazıdım harfleri,
İpe dizdim sözcükleri...
Gün yanığı esmer, yalın ayak cümlelerim oldu.
Öncesi sıtma bir geçmiş…

Sonrası?