Özyaşamöyküsünde Yazarın Yeniden Doğuşu

Türkiye’de üzerinde  çalışılmamış bir tür, özyaşamöyküsü; “Öz” kişinin kendini anlatması, “yaşam” kişinin başından geçenler, “öykü” anımsamaların ve anlatılanların bireysel bir kurmaca olduğunu gösterir. Geçmişi anımsamak hoş olabilir ama yazarak kendi yaşamını anlatmak, kişinin kediyle hesaplaşmasını da gerektirdiği için cesaret ister. Bunu göze alanlar arasında yazarların özyaşamöyküleri, aynı zamanda onların yazınsal varoluş sürecini de içerdiği için diğerlerniden ayrılır elbette.

Özyaşamöyküsünde Yazarın Yeniden Doğuşu adlı bu çalışmanın ilk iki bölümünde özyaşamöyküsü türüne va bellekleri yazmaya dair geniş bir kuramsal inceleme yer alıyor. Üçüncü bölümde Türk edebiyatında özyaşamöyküsü türünün tarihsel süreci ilk kez bütün ayrıntılarıyla belirleniyor. Dördüncü bölümden itibaren Adalet Ağaoğlu’nun Göç Temizliği ve Nedim Gürsel’in Sağ Salim Kavuşsak: Çocukluk Yılları adlı özyaşamöyküleri, sanatçıların yazınsal varoluş süreci bağlamında çözümleniyor.