Ozan Gözüyle

Artvinin Kızıyım

Soyum Ahıskalıdır kimliğim onur bana
Şavşat baba ocağım ben Artvin`in kızıyım
Cennetten bir parçadır can katar hasta cana
Köyüm ana kucağım meyvesinin özüyüm

Bazı Çoruh`ça coşar bazı da durulurum
Çağdaşlık menzilimdir yolunda yorulurum
Kasırgalar kıramaz dil değse kırılırım
Veliköy`dür bucağım halkın dili gözüyüm

Dağlardan yankılanır dünyayı sarar sesim
Artvin`de başlamıştır orda bitsin nefesim
Candan içe canımdır bilsin bunu her kesim
Artvin tüten ocağım, ben de sönmez közüyüm.