Öyle Şeyler ki

"Ben bir Trappistim, tıpkı ağaçlar gibi,* diye düşündü zambak; kendisini esintiye bıraktı ama yine de ona tek kelime bile etmedi. *Ben bir Trappistim, tıpkı zambak gibi,* diye düşündü dere; inci gibi parlak turuncu balıklarla dolup taştı ama onlarla sohbet etmek istemedi. *Bizler Trappistiz, tıpkı dere gibi,* diye düşündü yağmur damlaları, bulutların tatlı suyuyla göleti doldururken veya düşmüş bir kirazın suyuna karışırken yahut da toz toprak içinde hareketsiz dururken; hiçbir yerde kendilerini tanıtma gereği görmediler. *Ben bir Trappistim, tıpkı yağmur gibi,* diye düşündü ağaç; suskun yağmurun, ılık yapraklarından toprağa süzüldüğünü hissetti; ıslak kuşlar geri döndü, ağaç ise hiç konuşmadı. *Ben bir Trappistim, tıpkı ağaçlar gibi,* diye düşündü Trappist ormana doğru yürürken. Zambak, dere ve balıklar ve yağmur onu duygulandırdı; o ise hiçbir şey söylemedi.

Sessizlik yemini etmişlerdi.