Tahrir defterlerini esas alan çalışmalarda kimi zaman pek kimsenin dikkatini çekmeyen, çekse de sancak/kaza bütünlüğünde fazla önemsenmeyen kent merkezleri ve buradaki nüfusa dair küçük ama önemli veriler, kentin sosyal dokusunun anlaşılmasına, kentli nüfusun "kimliği"ne dair önemli tespitler yapılmasına imkân vermektedir. Bu verilerin sorgulayıcı bir yaklaşımla ele alınması, detayların irdelenmesi, bazı istatistiksel yöntemlerin kullanılması ve hepsinden önemlisi kentteki sosyal yapıyı anlamaya yönelik niyet, kent tarihi çalışmalarına yeni ufuklar getirmektedir. Bu sayede defterlerdeki veriler anlamlı kılınmakta ve kentsel sürece dair önemli bilgilere ulaşılmaktadır. (...) Serpil Sönmez Yılmaz’ın çalışmasını, bu ve benzeri tartışmaların yer aldığı, kente dair tarihsel bilgi üretme çabalarının 15 ve 16. yüzyıl Sivas’ı için uygulandığı bir eser olarak değerlendirmek gerekir. Üstelik kente dair bu bilgi üretme girişimi, çok bilinen fakat sosyal doku ve nüfus yapısı bakımından bu zamana kadar yeterince sorgulanmayan Tahrir defterlerine dayalı olarak icra edilmiştir. Mekân ise, ilgili dönem için hakkında yine pek fazla bir şey bilmediğimiz Sivas şehridir. Eski ve tanıdık verilere yeni sorular sorulması, gözetilen bilimsel titizlik, entelektüel merak ve disiplinlerarası yaklaşım, özelde 15 ve 16. yüzyıl Sivas’ını, genelde de dönem kentlerini daha iyi anlamamıza imkân vermektedir. Osmanlı kentlerinin klasik dönem sosyal yapısına dair bu ve benzeri türden nitelikli çalışmaların sayıca artması, karşılaştırmalar yapılarak Osmanlı kent toplumunu daha iyi anlamamıza izin verecektir. Serpil Sönmez Yılmaz’ın bu çalışması daha iyilerinin yapılması için örnek sayılacak niteliktedir.Yunus Koç
