Ölüm Ki Çiçeklerin En Beyazıdır

Ölüm Ki Çiçeklerin En Beyazıdır Kısa Özet

Dağılan köpüklerin ardından durgunlaşan su
Gecenin hiç yaşanmamış bir yanında
Seni sevmekle yorgun beyaz
Seni sevmekle çoğalmış aydınlık

Sisler basmadan denizleri dönüyoruz
O dağ duruşlu korkumuzla karanlıkta
Yanıp – sönen şehrin ışıklarına karşı
Sonsuz ince bir yağmur yağıyoruz

Denizleri uzak kıyılarda açan çiçek