Ölü Beşiği

İyilik bazen bir işkencedir. Peki ya adalet? O da mı can yakar?
Ölü Beşiği, suçun yalnızca bir sonuç değil, bir varoluş biçimi olduğunu haykıran; vicdanın
karanlık dehlizlerinde dolaşan rahatsız edici bir roman. Bu kitap, klasik polisiye okurlarını huzursuz
edecek kadar cesur, edebiyat tutkunlarını sarsacak kadar derin.
Her şey bir cesetle başlar. Ama asıl ölen, bedenler değil: umut, inanç, sevgi ve merhamettir. Katiller yalnızca silah taşıyanlar mı? Yoksa sevmeyi beceremeyenler de birer suçlu sayılır mı?
Bir kadını ne kadar sevebilirsin?
Bir ceset bulunur. Ardında paramparça bir hayat kalır. Dedektif raporlarının sustuğu yerde başlayan sorularla dolu bir dosya açılır:
Aşk nedir? Suç nerede başlar?
Eğer kalbinde hâlâ birini taşıyorsan… Belki de katil sensindir. Okuru yalnızca “Katil kim?” sorusuyla değil, “Ben kimim?” sorusuyla da baş başa bırakan bir anlatı. Bu roman, unutulmak için değil; iz bırakmak için yazıldı.