Tükendi
Gelince Haber Ver"Eski bir şarkıyı fısıldıyor yeryüzü
İkna olmadığımız sessizlikte
Tepenin ardı kucaklıyor bizi
Okşuyoruz uzayan gölgelerin yüzünü
Selamlaşıyoruz varlığımıza açılan çiçekleri
Derine çekiyor insanı oluşun dili
Yolculuk yokluğa taşıyor bizi
Biliyorduk aslında, çünkü biz yurtsuzduk
Artık acı yer değiştirecek
Yolların gölgeli yalnızlığına bırakarak
Gideceğiz
Ölümün değirmenlerini geride bırakarak
Dağılmış hayatların yalnızlığını duyurmak için
Adlandırmıyor artık hiç kimse
Avluda kırılmış çan sesini
Haritalar sığdırmaz bizi yıkılmış kente
Kim söyleyecek toprağa son sözü
Kimse yok bizden başka zeytin ağacını uyandıracak"
