Misafir-im N: İşaret 4

Misafir-im N: İşaret 4 Kısa Özet

*Eğer günahlarından ders çıkarıp onları ‘iyiliğe’ dönüştürmeyi, hissettiğin pişmanlık ve vicdan azabının yangınında ruhunu güzelleştirme arzusu ile tekâmülünü gerçekleştirmeyi başarabilirsen, işte o zaman kişiye ‘günahkar’ denilmesinin arkasındaki ‘gizli Rahmet’i de anlarsın… Günahından ‘kar’ edene ‘günah-kar’ denir. Günah-kar günahlarından dolayı aczini görüp boyun eğmeyi, ‘yokluğu’ yaşamış; Rabb’ine karşı duyduğu utanç ile varoluş amacını gerçekleştirme peşine düşmeyi öğrenmiş, hatalarını ve isyanlarını ilahî hakikatini aşikar etmek için ‘bir dönüşüm vesilesi’ kılmış kişidir.*

Misafir’in sözleri bütün hücrelerimi adeta yakmıştı. Günah-kar… Günahlarından dolayı duyduğu *samimi* utancı ve pişmanlığıyla Rabb’inin affı ve merhameti sayesinde *kar* edip temizlenmiş, böylece de yüceltilmiş ruh… Aman Ya Rabbî! Bu ne muhteşem bir açıklamaydı…

Misafir üzüntülü bir sesle şöyle söyledi: *Allah’ı takdir edemediler… O’nun kadrini, kıymetini gereği gibi bilemediler...*

İçimi derin bir utanç kapladı... Derin bir vicdan azabı...
Usulca, *Ve ma kaderullahe hakka kadrihî...* dedim.
Gözlerime baktı: *Allah’ı takdir edemediniz…*