Mecburiyetsiz

Bir gecede hayat değişir mi?
Değişir!
Kemoterapiler peş peşe geldi, çürük kokusu artık beni ve yatağımı geçip tüm evi sardı.
Her şeyimi kaybettim; saçlarımı, kaşlarımı, tırnaklarımı ve hatta kirpiklerimi...
En son ne zaman içtenlikle söylenmiş bir *Nasılsın?* sorusu duydunuz?
Ben meğer duymuşum ama hiç gerçek bir cevap vermemişim. Çok yorgunmuşum ama durmasını hiç bilememişim. Toplantıyla, kıyafetle ve olmam gereken kişiyle o kadar ilgiliymişim ki kanser olduğumu anlamamış, nasılsa benim başıma gelmez sanmışım.
Geldi ama... Hem de en ağır haliyle geldi.
Otuz bir yaşındaydım. Oğlumsa iki buçuk...
Evimize bir bomba düştü. Özel parfümü bile olan, bakım sırlarını başkalarına dağıttığım güzelim saçlarımı ve senelerce pilates stüdyolarında yarattığım bedenimi kaybettim.
Her şey bitti sandım ama asıl hikâye burada başladı. Kazanmanın sırrı yaptıklarınla değil, yapmadıklarınla ilgiliymiş... Yani *Mecburiyetsiz* olduklarında gizliymiş... Şimdi anladım.