Göz yaşından dökülür mü denizlere yeniden mavi özgürlüğümüz.
Uçuşan martılar olmalı etrafımızda çayımızın yanında simitimizi kıskanan.
Balıkçılar olmalı birde, biz sahilde el ele dolaşırken teknelerine `haydi vira bismillah` demeyi erteleyen.
Olmalıydı aşkımıza takılan bir nazar boncuğu aslında, göz yaşından dökülen şiirler yerine.
Şimdi okyanuslar dolusu özgürüz ikimizde ve kalabalıklar içinde yalnız.
Ve aynı gök yüzü mavisinde düşler kurup aynı deniz mavisinde huzuru arıyoruz dünyanın göz bebeği şehrinde.
İki maviyi birleştiren neydi sahi, bir kürek bir kayık bir de özgürce sevmek değilmiydi.
Tabi ya mavi özgürlüktü mavi sevmekti.
