Tükendi
Gelince Haber VerNim, Leyla’nın Leylalığı adından, oysa ben Nimim diye düşündü. Öyle aksak, öyle yarım... Bırakıp geldiğim ne varsa ardımda sadece bir şehir olamaz. Bambaşka bir evren, başka bir boyut şimdi; annemle dağlar, tepeler boyu yükü sırtlanıp tarladan köye, köyden pazara taşıyıp durmalarımız. Bir karıncalar bir biz biliriz dünyanın yükünü sırtlanmanın adabını.
