Lawje

Demirden düşünceler sardı gecemi 
Bu yorganıma çöken hasret midir bilemedim 
Sen de bilmezsin 
Hasret yakmamıştır senin genzini 
Çökmemiştir hasret senin tek bir zerrene 
Ben karşılarken ayın en karanlık yüzünü 
Sokulursun en parlak simalara 
Ben karışırken okyanusların en dipsizlerine 
Senin ayaklarını dalgalar okşar 
Bilmezsin sen yürekte sevda beslemeyi 
Gözlerin güneşe bile besmelesizdir 
Seni karanfilli sigaran sarhoş eder 
Kızılcık şerbetini bilmezsin 
Sevdanın karnı senin sokaklarına açtır 
Uğramaz yine de gölgenin varlığından 
Zehir zemberektir senin düşüncelerin 
Sevda vurmadı seni hiçbir zaman 
Bilmezsin