Tükendi
Gelince Haber VerKül ve İs
Şimdilerde kolayca harcanan,
Sudan ekmekten ucuz,
Vefadan uzak
Vicdana yabancı,
Utanmazca gaspedilir oldu insan hayatı.
Ceplerini doldurabilsin diye para babaları,
Eşe dosta akrabaya rant olsun diye,
Görmezden gelindi ahlaksızca
İnsanların güvenliği, canı…
Ve her gün biraz,
Gün be gün, azar azar yitirdik
Vicdan denen kavramı.
Kaç para doldurabilir,
Gidenlerin ardında bıraktığı boşluğu.
Hangi makam verebilir
Annesini kaybeden bir çocuğa,
Yitirdiği güven duygusunu.
Kim doldurabilir babasının yokluğunu.
Kim silebilir ruhunu boğan ölüm korkusunu.
