Körfezde Sıkıyönetim

Atilla Birkiye’nin kaleminden sarsıcı bir roman: Körfezde Sıkıyönetim.
Önde uçsuz bucaksız deniz, unutulmus bir kuytuluk gibi yay ?s¸eklinde uzanan kumsal, arkada yemyeşil çam ağaçları; burası körfezde, genel mevcudu elli üç (Mızıka’yı da sayarsak elli dört) ?olan sakin bir site. Siteye aniden bir cip gelir. İçinde, Er olan s¸oför, arkada oturan Gedikli ile tomsonlu öteki er vardır. Bir de Yüzbas¸ı. Yüzbaşı cipten iner ve kendimizi gerçekle absürdün, olağanla olağandışının, komik mi trajik mi karar veremediğimiz bir kurgunun içinde buluruz. Sıkıyönetim ilan edilmiştir! 

Sıkıyönetim var, hiçbir yere gidemezsiniz, I·lçe’ye falan gidemezsiniz, Köy’e bile gidemezsiniz, hatta Site’nin dıs¸ına çıkamazsınız. Küçük parktaki üç arabayı bas¸ıyla is¸aret ederek, Jeo’nun arabası su deposunun altındaydı, sakın ha, yasak ?demek istiyordu. Canavar en saf haliyle, denize giremeyecek miyiz diye sorunca Yüzbas¸ı, girin canım, ne ilgisi var gibisinden mırıldandı gülüs¸melerin arasında, sonra anımsayarak ama Site’nizin önündeki kumsaldan da ayrılmayın, sakın kumsalda ?ateş falan yakmayın geceleri diye belirtince derin bir suskunluk ?oldu gençlerin arasında.