Tükendi
Gelince Haber Ver*Hissedebiliyor musun?*
Annesinin o her zamanki yumuşacık sesiydi bu_ ve bir sırrı açıklar gibi fısıldıyordu.
*Hissedebiliyor musun?*
*Hayır anne.*
*Yavaşça avuçlarını kapat. _Çok narin, kırılgan bir nesne tutar gibi… Çok yavaş…*
*A evet, evet anne! Elime bir şeyler değiyor.*
*İşte eline değenler, kelebeğin kanatları.*
‘Sevgi’yi görebilmek ister misiniz?
Peki ya ‘sevgi’ye dokunabilmek!..
Gelin, avuçlarımıza rengârenk bir kelebek konduralım.
Kelebek Kalbi’yle bir sevgi yolculuğuna çıkalım._Minik kalpleri ise hiç küçümsemeyelim.
Çünkü ‘Sevgi’, minik kalplerde daha büyüktür.
