Kar Bazen Siyah Yağar

Kar daha da şiddetlenmişti, üzerimizdekiler bizi çok fazla idare etmeyebilirdi. O yüzden biraz hızlandık. Arkadaşım bir anlığına bana baktı. Yüzünü kardan pek seçemiyordum ama gülüyordu sanki: *Bembeyaz kar, bembeyaz gökyüzü, bembeyaz umutlar, bembeyaz gelecek!* dedi, pek anlam veremedim ama bozuntuya da vermedim. Sustu, sustum. Yüz yüz elli metre sonra tekrardan baktı bana. Bu sefer gülmediğini net bir şekilde görebiliyordum: *Ama…* dedi, sustu. Eliyle yüzüne dokundu, eline bakıp kafasını yukarı kaldırdı ve devam etti: *Kar bazen siyah yağar!*