Kalan

Bir ters bir güz aşk’lar örüyorum kendime
Ah nasıl üşüyorum
Nasıl üşüyorum bilseniz

*Zehirlerinden kendi iksirini kaynattın*

Nietzsche… *Böyle Buyurdu Zerdüşt*

Kitap, Nietzsche’nin bir sözü ile başlar. Aysel Kaymaz, ‘Kalan’dan sonra hayata bakışı ve bundan sonra şiire bir akışı ile devam etmekte. Giriş bölümü de diye bileceğimiz kısım şairin şiirlerine ve hayatına dair bir denemedir.

Şiir, Aysel Kaymaz’ın ruhunu okşayan bir sevgilidir. Şiir çeyiz sandığında saklanan değerdir.
Sözün özü şairinizde ‘şiire dağıtmaktır’ ve sevdalanmaktır. Öyleyse sevgili okur gelin bunu Aysel Kaymaz’ın ‘Kalan’ından öğrenelim ve hayata bir bakış fırlatalım. Hoş geldin sevgili şair.

-Arslan Bayır