İz Sürenler Vardiyası

Sis, yolu ve zamanı yutmuştu; gözleri bağlı bir şoförün sürdüğü işçi servisi, meçhul bir istikametin karanlığına doğru sürükleniyordu… Farklı değer yargılarına ve farklı sosyolojik gerçekliklere sahip işçilerin bu yolculuğu ise, izini sürdükleri hakikatin rehberliğinde bir fabrikada son bulacaktı. Peki, böyle bir fabrika gerçekten var mıydı?
"İz Sürenler Vardiyası" klasik bir emek-sömürü kurgusunun ötesinde bir roman. Metafizik unsurlarla örülü anlatısıyla, sınıfın sürekliliğini tarihsel kırılmalarla görünür kılan ve işçi sınıfının evrensel hikâyesine açılan bir alegorik kapı niteliğinde.
Kimin için, ne uğruna, hangi yöne gidiyoruz?
Peki, mutlak olan hangi değer yargısı, hangi ahlaki yapı ve hangi zaman aralığıdır?
Dil, varlığı anlamaya yeter mi; insan bilinci, insan kibriyle baş edebilir mi?
Sınıfın evrensel hikâyesine açılan bu kapıdan adım atın, "iz sürme"nin şiirini ve acısını bir arada dinleyin.