İtiraflar Cilt: 2

Zamanın çıkarperestleri ve kalemşörleri *Deccal* olarak yaftalıyordu onu. Öz evlatlarını sokağa terk etmekle, bir karakol fahişesini peşi sıra sürüklemekle suçluyorlardı. Sefihlikten çökmüş, frengiden çürümüş bir bedeni üstünde taşıdığını iddia ediyorlardı.

*Kendini savunmak*tan ziyade *kendini anlatmak* arzusunda olduğunu söyleyen Rousseau, şahsına yöneltilen her türlü ithamı yanıtlamaya çalışıyor bu kitabında. Bu samimi söylevini hakikat aşkıyla yanıp tutuşan yüreklere armağan ediyor. Ve şöyle diyor: *Beni yargılamakta ivedilik etme sevgili okuyucu! Önce oku, sonra hüküm ver!*