İstanbul Bebek

1940 ve 1950’li yıllarda Bebek semtinde yaşayan insanlar mütevazi, hoşgörülü ve çelebi insanlardı. Kimin zengin, kimin fakir olduğu belli olmazdı. Çünkü kimse farklı olduğunu karşısındakine belli etmeyi sevmezdi. Semtte Müslim veya gayrimüslim olsun herkes elindekini arkadaşı, komşusu ve çevresiyle paylaşmayı, birbirine yardım etmeyi severdi.

Harp yıllarında her türlü yeyecek maddesinin karne ile alındığı zamanlarda herkes çevresindekilerin durumunu bilir ve dayanışma içinde olurdu.

Bebek’te iki dotro vardı birisi Rum, diğeri Ermeniydi. Bu doktorların çoğu o sıkıntılı günlerde fakir hastaların evlerine kadar giderek muayene ederle ve kiminden muayene ücreti olarak ne verirlerse alırlar, kininde de para almazlardı.

Herkes birbirini sever, sayar, gördüğünde Selmalaşır, hal ve hatır sorulurdu…