İsmiyle Yaşamak

-Rita.

-*Rita mı!?*, *Kodlar mısınız?*, *Aa Rita ne demek?*, *İsminiz neden böyle?*, *Anan neden böyle bir isim vermiş ki sana?*, *Ha bildiğimiz papatya yani.*, *Yahudi ne?*, *Bu sizin gerçek isminiz mi?*, *Bir anlamı var mı?*, *Helen misiniz?*, *Bu İsrail var ya!!*, *Yanlış anlamazsanız, etnik kimliğinizi sorabilir miyim?*, *Türkçe biliyor musun?*, *Türkçeniz ne kadar düzgün*, *Bayan Rita*, *Nerelisiniz?*, *Memleket nere yani?*, *Çok oldu mu geleli?*, *Baba mı Müslüman?*, *E peki, soyadınız neden Türkçe?*…

*Ötekileştirme* veya gayet yalın haliyle yabancılama, çok defa isimden başlıyor. En sıradan, en *masum* görünümlü haliyle… Oysa ismi, bir insanı tanımaya açılan kapı. Kelimenin her anlamıyla tanımak: Onunla tanışmak, onu bilmek ve onu kabullenmek, saymak onu. Her isim, bir insan…

Rita Ender, burada doğup büyüyen, burada yaşayan ama isimleri işitildiği anda *yabancı* muamelesi gören insanları anlatıyor. Onlar, isimleriyle maceralarını anlatıyorlar - belki, isimlerinin maceraya dönüşmesini, demek lazım. Tabii bu arada, isimlerinin kendi macerasını da anlatıyorlar, her ismin bir macerası vardır çünkü. Gila, *neşe* demek, bilir miydiniz?