Genellikle inanç ve düşünce sistemleri üzerinde çalışan Hüseyin Dayı, bu kitabında dini inançlar ve ideolojilerin temel eserlerine dayanarak, okuyucuya coğrafya ve tarih yolculuğu yaptırmakta; hem Batılı hem de Doğulu bütün inanç ve kültürlerin, insan, hayvan ve bitki haklarıyla genellikle ters düştüğünü göstermektedir. Böylece Kur’an-ı Kerim’deki, ‘‘İyilik, yüzlerinizi doğuya ve batıya çevirmeniz değildir’’ diyen ayete dikkat çekmektedir. Ulaşılmış hak ve hürriyetlerin, ‘‘Avrupa, Batı veya Hıristiyan medeniyeti’’ diye tanıtılamayacağını; aslında o medeniyete tamamen ters olup, İslami muamelata ise büyük ölçüde benzediğini göstermekte; insan fıtratına uygun yegane hayat tarzını, Doğulu da Batılı da olmayan İslam’ın koyduğunu ispatlamaktadır. Müslümanlarca uygulanmış fakat terk edilmiş olan o muamelatın, tarih boyunca yapılan mücadelelerle yeni yeni kazanılmaya yüz tuttuğunu sergilemektedir. Böylece, ‘‘Eğer Allah, insanlardan bir kısmının kötülüğünü diğerleriyle savmasaydı elbette yeryüzü altüst olurdu’’ diyen ayeti düşündürmektedir. Nihayet insanlığın, uzun direnmeler sonunda -bilmeden de olsa- İslam medeniyetine doğru yöneldiğini ispatlamakta, İslami tebliğe uymayan gayrimüslimlerle İslami muamelatı terk eden Müslümanlara ise şu ayeti hatırlatmaktadır.‘‘Biz onlara hem ufuklarda, hem kendi nefislerinde delillerimizi öyle göstereceğiz ki, sonunda onun gerçek olduğu kendilerine açıkça belli olacak.’’
