İrili Ufaklı Hisler

Veda eder artık yapraklar dala,
Yağmura hasrettir toprak hâlâ,
Saatler vuslata çeyrek kala,
Yokluğun adıdır Eylül.
Telaştadır çoban ile Leylek,
Bir an önce tebdili mekân gerek,
Elbet bu mevsim de geçecek,
Umudun adıdır Eylül.
Yavaş yavaş ilerler adımlar,
Gözler arkada toprağa yaşlar damlar,
Göçer gider eş, dost, arkadaşlar…
Ayrılığın adıdır Eylül.